AKTUALNOŚCI

Nagrania XIII-wiecznych pieśni Carmina Burana

• 
• 

Szczegóły

Utworzono: czwartek, 07, czerwiec 2018 11:54

Carmina Burana –

oryginalne pieśni z XIII – wiecznego rękopisu

nagranie płyty CD

 
Ars Cantus

Monika Wieczorkowska – śpiew

Radosław Pachołek – śpiew

Maciej Gocman – śpiew

Piotr Karpeta – śpiew, lira korbowa

Burkard Wehner – śpiew
Agnieszka Obst-Chwała – fidel

Paweł Iwaszkiewicz – szałamaja, flet prosty, dudy

Ewa Prawucka – pozytyw

Tomasz Dobrzański – szałamaja, dudy, citola, flet jednoręczny, tuntun

  „Carmina Burana” – Pieśni z Beuren – tak nazwano w XIX wieku średniowieczny rękopis znaleziony w klasztorze w Benediktbeuren.

Tytuł ten stał się bardzo znany dzięki powstałej w 1937 roku kompozycji wokalno-instrumentalnej Carla Orffa. Z rękopisu Carmina Burana kompozytor zaczerpnął kilka tekstów pieśni wiosennych, miłosnych i biesiadnych. Przyczyniło się to do powstania obiegowego poglądu przypisującemu autorstwo rękopisu wagantom, wędrownym klerkom, których główne zajęcia stanowiły pijaństwo, igraszki z dziewczętami oraz komponowanie pieśni opiewających te proste rozrywki.

Jednak zawartość rękopisu Pieśni z Beuren jest bardziej złożona. Zawiera on napisane w różnych językach utwory poetyckie o bardzo różnorodnej tematyce i formie, a prócz tego kilka rozbudowanych dramatów liturgicznych. Duża część utworów poświęcona jest tematyce moralizatorskiej, politycznej i religijnej a także filozoficznej. Wśród zidentyfikowanych autorów są wybitne osobistości XIII-wiecznego świata nauki, religii i polityki. Rękopis powstawał zapewne nie wśród wagantów, ale w prowadzącym subtelne dysputy towarzystwie erudytów, nie stroniącym wszakże od dobrych trunków.

 

Pieśni z Beuren budziły zainteresowanie badaczy już w XIX wieku Pierwszy z nich, Johann August Schmeller, autor nazwy Carmina Burana, doprowadził dwukrotnie do wydania zawartości rękopisu, przy czym drugie wydanie ukazało się w 1883 roku we Wrocławiu.