Instytucja Wrocławscy Kameraliści powstała na bazie chóru kameralnego Cantores Minores Wratislavienses założonego przez Edmunda Kajdasza w 1966 roku. W latach 1974-76 chór działał przy Ośrodku Kultury i Sztuki, następnie przy Państwowej Filharmonii we Wrocławiu, zaś od 1979 roku stał się samodzielną instytucją, a od 1994 roku jest to instytucja kultury Gminy Wrocław. Od 1967 roku chór nosi swą obecną nazwę, a rok później związał się swą siedzibą z Muzeum Architektury na ponad 40 lat.

Chór dał już ponad 2500 koncertów, dokonał ponad 100 nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (ponad 40 płyt), występował na licznych festiwalach (m. in. 36 razy na festiwalu Wratislavia Cantans). Podczas swych podróży zagranicznych odwiedził większość krajów europejskich, a także Izrael, Turcję, Gruzję, Armenię, Azerbejdżan i Meksyk. Nagrana w 2007 roku płyta z cyklu Musica Claromontana vol. 21 z utworami Józefa Elsnera otrzymała nominację do nagrody Fryderyk. W ostatnich latach zespół wystąpił m. in. na festiwalach Warszawska Jesień, Gaude Mater (po raz 8.), Musica Polonica Nova, Legnica Cantat, World Music Days, Wratislavia Cantans (inauguracja 2015) i nagrał 5 kolejnych płyt (m. in. utwory chóralne Rafała Augustyna).

Okazyjnie zespół występował w składzie zwiększonym do 70 osób pod nazwą Cantores Maiores Wratislavienses. W skład tego zespołu wchodzą obecni i byli śpiewacy Cantores Minores Wratislavienses, w tym zawodowi muzycy, wykładowcy Akademii Muzycznej i szkół muzycznych Wrocławia. W 2002 r. zespół ten wystąpił w koncercie galowym z okazji 750-lecia miasta Breda (Holandia), a w latach 2007-2011 występował na Festiwalu Pokoleń im. E. Kajdasza na Dolnym Śląsku.

Instytucja współpracuje z najlepszymi polskimi zespołami muzyki dawnej (Concerto Polacco, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Polska Orkiestra XVIII wieku i in.), solistami i dyrygentami (S.–L. Kaakinen, W. Ochman, M. Toporowski, J. T. Adamus, L. Tamminga, P. Eswood i in.), oraz orkiestrami, jak Wratislavia, Leopoldinum, Ricordanza, AUKSO, Śląska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Kameralna Filharmonii im. L. Janačka z Ostravy i in., a także z W. Malickim, J. Trelą, R. Gonerą, mistrzem gitary Paco Peñą czy wirtuozem fletni Pana G. Zamphirem.

W latach 1994-2011 instytucja prowadziła intensywną działalność edukacyjną dla dzieci i młodzieży w swoich autorskich programach, m.in. Spotkania z muzyką i…; 1000 lat muzyki na Śląsku; Śpiewające instrumenty; Muzyczna Unia Europejska, Akademia Bachowska czy interdyscyplinarny projekt edukacyjny Muzyka klasyczna nie gryzie. W ten sposób instytucja reagowała na społeczne potrzeby w zakresie edukacji i kształtowania kultury muzycznej przyszłych pokoleń słuchaczy, co przekładało się na sporą ilość koncertów (ponad 500 dla ponad 11000 słuchaczy).

 W roku 2004 jako pierwsza instytucja na Dolnym Śląsku Wrocławscy Kameraliści pozyskali niebagatelny grant z Unii Europejskiej (212 tys. euro) w programie Kultura 2000 na międzynarodowy projekt Bibliotheca Sonans, współorganizowany przez Bibliotekę Uniwersytetu Wrocławskiego, Universitätsbibliothek Karl-Franzens-Universität z Grazu oraz Národní knihovna CR z Pragi. Celem projektu Bibliotheca Sonans – oprócz publicznej prezentacji „muzycznych skarbów” - była także ochrona cennych muzycznych materiałów bibliotecznych (konserwacja i digitalizacja).

W 2016 r. instytucja zakończyła realizację trzyletniego projektu interdyscyplinarnego Bibliotheca Rudolphina, dofinansowanego w ramach programu rządowego Kultura + w priorytecie Digitalizacja oraz programu Wydarzenia Kulturalne 2014 przez MKiDN oraz Gminę Wrocław w wysokości 1 700 000 zł. Projekt zakładał zebranie dostępnych informacji na temat ocalałego księgozbioru, digitalizację i udostępnienie całości zachowanych zbiorów muzycznych biblioteki księcia legnicko-brzeskiego Jerzego Rudolfa oraz wyszukanie w bibliotekach na świecie brakujących głosów. W rezultacie powstała strona internetowa www.rudolphina.pl oraz zostały zorganizowane koncerty, na których po kilkuset latach zostały zaprezentowane nieznane dotąd, wybitne utwory renesansowe. Ich nagrania na 6 płytach CD trafiły do zbiorów audio ważniejszych światowych bibliotek. Opisy polskich źródeł muzycznych z tego zbioru włączone zostały do międzynarodowego katalogu RISM we Frankfurcie n. Menem.

W ostatnim czasie zespół realizuje cykle koncertowe Godzina Dobrej Muzyki,  Alfabet muzyczny oraz Psalmy Dawidowe, a także dofinansowany przez MKiDN projekt Missa pro Mundi ukazujący formę mszy na przestrzeni wieków w powiązaniu z innymi formami muzycznymi (chorał, motet i in.), dostępny także na youtube.

Z okazji millennium Wrocławia (2000 r.) w ramach Wrocławskich Kameralistów powstał zespół Ars Cantus specjalizujący się w wykonawstwie muzyki średniowiecza i renesansu. Jego kierownictwo artystyczne sprawuje Tomasz Dobrzański. Zespół nagrał już 11 płyt, występował prawie 300 razy w kraju i za granicą na prestiżowych festiwalach, m. in. w Ribeauville, Antwerpii, Citta di Castello.

W roku 2007 zawiązał się zespół Stoltzer Ensemble złożony z czterech śpiewaków Cantores Minores Wratislavienses zainspirowanych twórczością związanego m. in. z Wrocławiem XV-wiecznego kompozytora śląskiego Thomasa Stoltzera. Zespół wykonuje muzykę renesansu, wczesnego baroku oraz romantyczną i współczesną. Stoltzer Ensemble działa w ramach instytucji Wrocławscy Kameraliści, nagrał 2 płyty CD.

Od roku 2009 na mocy decyzji Urzędu Miejskiego Wrocławia instytucja prowadzi obsługę kadrową, płacową, kasową i prawną 5 innych wrocławskich instytucji kultury, a jej obecna siedziba mieści się przy ul. Ruskiej 46 C.

Piotr Karpeta
dyrektor
Wrocławscy Kameraliści