AKTUALNOŚCI

Wiolonczela posiada ogromne bogactwo barw i jest instrumentem, który bardzo zbliżony jest swoimi możliwościami do głosu ludzkiego. Podczas najbliższego koncertu Cantores Minores Wratislavienses traktujemy więc wiolonczelę jako kolejnego, lecz wyjątkowego solistę.  Utwory napisane przez autorów XIX i XX-wiecznych, które wybraliśmy do tego koncertu, różnią się między sobą współpracą wiolonczeli i chóru - w każdym z utworów jest inna. U Rudiego Tasa w Miserere jesteśmy w zasadzie równymi partnerami, wymieniamy się swoimi frazami. Często chór tworzy tło harmoniczne dla solo wiolonczeli. Dość podobnie jest w przepięknym utworze rzadko wykonywanego współczesnego norweskiego kompozytora Oli Gjeilo, gdzie wiolonczela towarzyszy chórowi. Natomiast u Antona Areńskiego w kwartetach to chór prowadzić całą narrację, a wiolonczela stanowi kunsztowne tło dla pięknych wierszy Afanasija Feta.  Z kolei u Johna Tavenera to wyraźny dialog - taki jak w cerkwi, gdzie jest chór, który śpiewa Swiatyj Boże i wiolonczela, która jak gdyby wykonuje partie księdza podczas liturgii. Zapraszamy na koncert w niecodziennym składzie wykonawców.